φὴς ἐπιπτήσεσϑαί μοι τὸν ἀετόν

ἐπι-πέτομαι (s. πέτομαι), herbei-, herzufliegen, ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις Od. 15, 160. 524 Il. 13, 821; vom Pfeil, ἆλτο – καϑ' ὅμιλον ἐπιπτέσϑαι μενεαίνων 4, 125; c. acc., darüber hinfliegen, πεδία Eur. Hel. 1486; γῆν καὶ ϑάλατταν Ar. Av. 118; καινὰ καὶ ϑαυμάστ' ἐπεπτόμεσϑα, wir sahen beim Fluge Neues, 1471; c. dat., Ar. Av. 48; ταῖς ἀρούραις Ael. H. A. 17, 16; Plat. vrbdt ἐπὶ πάντα τὰ λεγόμενα ὥςπερ ἐπιπτόμενοι Rep. II, 365, darauf losstürzend, wie Raubvögel; ἐπέπτησαν ἐπὶ τἡν ναῦν Luc. V. Hist. 1, 28; Alciphr. 3, 59; φὴς ἐπιπτήσεσϑαί μοι τὸν ἀετόν Luc. Peregr. 41.